23 Mei, De laatste dag

Echt vroeg uit de veren hoefde ik vandaag niet, maar ik ben nu eenmaal gewend een vroege vogel te zijn.
Dus zo zat ik net na achten al weer aan het ontbijt.
Hier heb ik redelijk de tijd voor genomen en ben omstreeks 9.00 uur weer naar het centrum gelopen.
Natuurlijk niet na eerst afgerekend te hebben.
Mijn planning was om rond 2 uur weer op het busstation te zijn om de bus naar het vliegveld te nemen, dus volop tijd.
Zoals wel vaker loop ik af en toe een kerk binnen en aangezien ik gisteren op weg naar de B&B een mooie kerk zag, besloot ik deze nog even te bezoeken.
Eenmaal binnen, kwam ik er achter dat ik midden in de viering van de mis zat.
Maar rustig plaatsgenomen en aan het eind van de mis nog de zegen van mijnheer de Pastoor mogen ontvangen.
Daarvoor is altijd plaats.
Met alle respect, viel het mij op dat er toch diverse jongeren heel serieus aan de mis deelnamen.
Toen weer op naar het centrum.
Dank zij het goede weer heb ik lekker een hele poos door Cork mogen slenteren.
Af en toe stilstaand bij een van de straatmuzikanten, trok een muzikant mijn speciale aandacht en raakte met hem in gesprek.
Hij heeft daarna, op verzoek, nog even een love song voor mijn lieve vrouw gezongen.
Helaas waren de muzikanten waar ik graag een CD van had willen kopen, niet aanwezig.
Had ik het toch maar niet uitgesteld.
Voor mijn lieve vrouw en kleinkinderen heb ik in elk geval, zonder uitstel, in een souvenirwinkel een aandenken gekocht, zodat ik in elk geval niet met lege handen thuis zou komen.
Zo rond een uur of 1 was het dan toch bijna het einde van mijn pelgrimsreis in Ierland en moest ik definitief met de terugreis beginnen.
Weer met de bus naar het vliegveld, daar de nodige formaliteiten doorlopen en wachten op het moment van instappen in vlucht EL844
Door het tijdsverschil was het +- 20.30 uur toen ik bij Schiphol in de aankomsthal verscheen.
De geplande trein vertrok om 21.34 uur. maar had onderweg de, inmiddels opgegeven, hoop om een trein eerder te kunnen nemen.
Tot mijn grote verassing stonden daar Siety en Jesper met blijde gezichten om mij op te halen en was het instappen en wegwezen.

Dit was dan het einde van mijn pelgrimsreis in Ierland.
Er wachten natuurlijk nog 2 lege kaders in mijn pelgrimspaspoort, hopelijk komt hier tzt ook nog een mooi stempel in te staan.
Dit toch wat uitgebreide reisverslag van een betrekkelijk korte reis heb ik mede gedaan om, mocht de "Camino" toch te ver, lang
of te druk zijn, u een beetje op weg te helpen met een toch prachtige tocht in een geweldig mooi, rustig en gastvrij land.
Tijdens alle routes, ben ik maar 4 andere wandelaars tegengekomen.
Dit was dan ook nog een groepje die gezamenlijk op vrijdag de Cnoc na dTobar beklommen.
Totaal heb ik in deze week een 125 km afgelegd, waarvan het grootste deel met een bepakking van +- 12 kg.
De ervaring van deze reis gaat in een andere rugzak, eentje vol dankbaarheid en goede herinneringen die ik met plezier draag.

Vandaag gaat net als gisteren, eergisteren en ---, mee als een kostbare herinnering voor morgen.